Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

σα βγεις στον πηγαιμό για την ....... Γηραιά Αλβιώνα!

Νυχτερίδες κι αράχνες κρατούν συντροφιά στο έρημο βλοκάκι, αλλά έχω καλές δικαιολογίες (οι οποίες είναι θέμα άλλου ποστ οπότε δεν θα επεκταθώ).

Τελευταία βδομάδα στο σχολείο (έχουμε δώσει ήδη βαθμούς τριμήνου και η διάλυση είναι καθολική, ό,τι κρυάδα ήταν να πάρουν τα πιτσιρίκια την πήραν) και μετράω τις μέρες ανάποδα για τις διακοπές.
Φέτος η τουρνέ περιλαμβάνει και ένα άλλο νησί (λίγο μεγαλύτερο από αυτά που ήμουν μέχρι τώρα) την Γηραιά Αλβιώνα (επίτηδες δεν λέω Αγγλία γιατί θα περάσουμε λίγο και από Σκωτία).

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει κυρίως Βόρεια Αγγλία και Σκωτία και πρωτοχρονιά Λονδίνο,
το φιλαράκι που θα πάμε μαζί έχει ζήσει χρόνια στην GB και ξέρει τα κατατόπια , θα έχουμε νοικιάσει και αμάξι, μιλάμε για μεγάλες στιγμές.

Οι τελευταίες όμως χιονοπτώσεις και τα προβλήματα των αεροδρομίων στην Αγγλία με έχουν ανησυχήσει, δεν πιστεύω να είμαι τόσο γκαντέμης το κέρατό μου και να ξεμέινω στο ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ φωνάζοντας "δεν υπάρχει κράτος" και άλλα τέτοια που κάνουν πολύ γκελ στο τηλεοπτικό κοινό.

Έχω ετοιμάσει λοιπόν τα πραγματά μου , μάλλινες μπλούζες , μάλλινες κάλτσες, μάλλινα σώβρακα κτλ (πρέπει να βρω και την σκελέα που μας είχαν δώσει στον στρατό, στο Μαυροδέντρι Κοζάνης με -20 μια χαρά είχε δουλέψει).


το τραγουδάκι που ακολουθεί είναι λίγο καλοκαιρινό αλλά αυτό μου έρχεται στο μυαλό
Ετοιμάζω ταξίδι μοναχά για πάρτη μου!

κουίζ
"βρες τις ομοιότητες και τις διαφορές"







Το βιντεάκι πρέπει να είναι από την δεκαετία του 80, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι και το από κάτω το ίδιο τραγούδι καμιά 20ετία μετά


Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Ακολουθεί πολιτική διαφήμιση...

Ο φίλος , συνάδελφος (είμαστε στα ίδια σχολεία σε νησί των Κυκλάδων για 2 χρόνια) και σύντροφος Κώστας (έχει κάνει όπενιγκ με πολιτικό ποστ) άνοιξε δικό του μαγαζί εδώ !
Περάστε μια βόλτα και δεν θα χάσετε!

Υ.γ 5% η Χρυσή Αυγή στην Αθήνα ? Πόσο χαμηλά έχουμε πέσει ρε γαμώ το κέρατό μου?

2ο Υ.γ τι φυλλάδιο και κακό ήταν αυτό! αυτές οι εκλογές ήταν σκέτη οικολογική καταστροφή! κάθε φορά που πήγαινα στο αμάξι ήταν τίγκα (ή μπίμπα όπως λέει μια φίλη) στα ενημερωτικά φυλλάδια με τις μάπες των υποψηφίων(εντάξει το ομολογώ πως κάποιες ήταν αρκετά διασκεδαστικές)

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

Γεια σου βρε Σωκράτη!

Επιτέλους πολιτιστικά γεγονότα!
Χθες (Παρασκευή 22/10) στο νησί μας έδωσε συναυλία ο Σωκράτης Μάλαμας.
Μια πραγματικά πολύ καλή συναυλία! Άρχισε στις 22:20 και τελείωσε 2:00 με μόνο μικρά διαλείμματα (μερικών δευτερολέπτων) για να κάνει κανα τσιγάρο ο καλλιτέχνης και να στρώσει η φωνή του.
Αν όλο αυτό συνδυάζεται με καλή παρέα είναι η σίγουρη συνταγή για μια πολύ όμορφη βραδιά!

μπόνους αγαπημένο τραγούδι!



Υ.γ Η κορυφαία στιγμή ήταν όταν τραγούδησε (τραγουδήσαμε είναι το πιο σωστό) τον Μέρμηγκα τραγούδι που αρέσει και στο βαφτιστήρι μου .

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

κουβέντα για μπαλίτσα

Το ποδόσφαιρο ,η πολιτική και οι γυναίκες αποτελούν το 90% των συζητήσεων μεταξύ αντρών(οκ είμαστε απλά ως απλοϊκά όντα ).

Σε όποια παρέα αντρών και να βρεθείς είναι σχεδόν σίγουρο πως η κουβέντα θα περιστρέφεται γύρω από αυτές τις τρεις θεματικές ενότητες. Το κακό με τις κουβέντες αυτές είναι ότι έχουν από πριν γνωστή κατάληξη:

Για το ποδόσφαιρο "όλα είναι στημένα...."
Για την πολιτική "όλοι είναι διαπλεκόμενοι, λαμόγια, μέσα στη διαφθορά ένα πράγμα..."
Για τις γυναίκες "όλες είναι πουτάνες ..."

Είπαμε είμαστε απλοϊκά όντα , μην λέμε ξανά τα ίδια πράγματα.


Σήμερα θα ασχοληθούμε με την ποδοσφαιρική κουβέντα.
Το συγκεκριμένο άθλημα(παιχνίδι) έχει ορισμένα χαρακτηριστικά που το κάνουν ελκυστικό.

  • Σχεδόν όλοι κάποια στιγμή στην ζωή μας έχουμε κλοτσήσει μια μπάλα σε μια αλάνα.
  • Το ότι δεν χρειάζεσαι ιδιαίτερη υποδομή (ούτε μπασκέτες, ούτε φιλέ , μη πω και για το πόλο που χρειάζεται πισίνα) μια αλάνα, πέτρες για δοκάρια και μια μπάλα.
  • Το ότι δεν χρειάζεται να έχεις κάποια ιδιαίτερα σωματικά προσόντα (ο Μαραντόνα ήταν ένας κοντούλης, κάπως στρουμπουλός τυπάκος που έκανε τα ντερέκια της Αγγλίας στο μουντιάλ του Μεξικό το 86 να χορεύουν πεντοζάλη λες και είχαν γεννηθεί στα Σφακιά).
  • Δεν χρειάζεται πολύ μυαλό (αν ακούσετε ποδοσφαιριστή να μιλάει θα καταλάβετε τι εννοώ).
  • Τέλος η ποδοσφαιροκουβέντα δίνει την δυνατότητα στον οποιονδήποτε , ανεξάρτητα από το μορφωτικό του επίπεδο, το κοινωνικό του προφίλ και την οικονομική του κατάσταση να πει την παπαριά του και να μην μπορεί να του πει κανείς πως έχει άδικο.
π.χ λέει ο χ οπαδός της ψ ομάδας μετά από ένα στραβό αποτέλεσμα "Έπρεπε ο μαλάκας ο προπονητής να μη παίξει με καθαρό 4-4-2 αλλά 4-3-1-2 για να σπάει η μπάλα στα πλάγια και ένα έχει πιο πολλές επιλογές η επίθεση" το ακούς τώρα εσύ αυτό και λες μπράβο ο μπαγάσας που το σκέφτηκε και τον κερνάς τσιγάρο για να σου πει και άλλα τέτοια έξυπνα, και φουσκώνει και από υπερηφάνεια που είπε την μεγάλη μαλακία του (πρέπει να δείτε το ύφος από κάτι τέτοια άτομα μετά την φιλοσοφημένη ποδοσφαιρική ανάλυση) και κοιτάει γύρω για να κόψει αντιδράσεις.

Αλλά και σε προσωπικό επίπεδο η ενασχόληση με το ποδόσφαιρο με βοήθησε να προσαρμοστώ πιο εύκολα στον χώρο εργασίας μου όταν δούλευα στον ιδιωτικό τομέα (ναι δεν γεννήθηκα δημόσιος υπάλληλος ).
Στην δουλεία λοιπόν (στον ιδιωτικό τομέα ) το ποδόσφαιρο ήταν ο μόνος κοινός κώδικας επικοινωνίας όλων των εργαζομένων (το 95% είμαστε άντρες) από τον διευθυντή μέχρι τον εργάτη και από το στέλεχος με τα διδακτορικά μέχρι τον αναλφάβητο.
Με τους 2 βοηθούς μου περνάγαμε ατελείωτες ώρες και όταν θέλαμε να χαλαρώσουμε λίγο από την ένταση της δουλειάς πιάναμε την κουβέντα για μπαλίτσα.
Άλλα και όταν πήγαινα σε κάποιον για να κάνει κάποια δουλεία του έλεγα "κυρ Παντελή δεν σας χάλασε το ματσάκι την Κυριακή" ή αν είχε χάσει η ΑΕΚ (πράγμα αρκετά σύνηθες τον τελευταίο καιρό) μου έλεγε "μπουρδέλο ομάδα έχεις Τουρνε" και έσπαγε η μιζέρια και ένταση της δουλείας, και όταν του έλεγα μετά "κυρ Παντελή εδώ πρέπει να κάνουμε αυτό και αυτό" δεν ακουγόταν πλέον σαν εντολή.

Άσε που όταν η ομάδα του διευθυντή έχανε οι εργαζόμενοί που υποστήριζαν την αντίπαλη ομάδα του κάνανε απίστευτη καζούρα (ήταν και εύκολη λεία ο κακομοίρης αφού ήταν "σκουλήκι" δηλ οπαδός του Άρη ).

Θέλω να καταλήξω πως η ποδοσφαιρική κουβέντα είναι εύκολη,ανώδυνη και ευχάριστη. Έχει την πλάκα της βρε παιδί μου , και δεν είναι δα και τόσο κακό να βλέπεις μια στο τόσο κανα ματσάκι στην ΤιΒι .
Τέλος δεν είμαστε όλοι όσοι ασχολούμαστε με το ποδόσφαιρο κάφροι.

Υ.γ Κάποια στιγμή πρέπει να στρωθώ και να γράψω και ένα ποστ με τις πολιτικές προεκτάσεις του ποδοσφαίρου.

2ο Υ.γ Άλλωστε ,όπως θα είδατε και στο προηγούμενο ποστ, το παρατσούκλι μου πέρσι στο σχολείο (Μπαστία) ήταν καθαρά ποδοσφαιρικό.

Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

ανοίξαμε και σας περιμένουμε!

Το βλόκι αυτό κινδύνευσε με κλείσιμο , κλείδωμα, φίμωμα και αλλά διάφορα.
Βασική αιτία ο κίνδυνος αποκάλυψης της ταυτότητάς μου (για την ίδια ιστορία ο κουμπάρος μου ο Γιωρίκας κλείδωσε αρχικά και στην συνέχεια έκλεισε το δικό του βλόκ).
Από την άλλη πέρασα ένα πολύ όμορφο και γεμάτο καλοκαίρι που δεν μου άφηνε χρόνο για να ασχοληθώ, είχα και την μετακόμιση και την προσαρμογή στο νέο σχολικό περιβάλλον. Αλλά όπως καταλαβαίνεται αγαπημένοι και στερημένοι (από τα κείμενά μου εννοώ) αναγνώστες μου είμαι και πάλι κοντά σας! ( λίγο μαλακία μου έχει βγει μέχρι τώρα αλλά συγχωρέστε με έχω 4 μήνες να γράψω).

Η χρονιά λοιπόν άρχισε με την γνωστή θρησκευτική τελετή του αγιασμού, με 4 παπάδες παρακαλώ! Το καλό είναι οτί γενικά είμαι σε έναν σύλλογο που οι άθεοι είμαστε περίπου οι μισοί και δεν αισθάνομαι μοναξιά σε αυτόν τον τομέα.




Τα παιδία μου έχουν βγάλει ήδη παρατσούκλι , είμαι ο "κοτσίδας" δικαιολογημένο όπως μπορεί να αντιληφθεί κανείς, αλλά βρε παιδί μου καμία φαντασία? πολύ εύκολο είναι!




( Η φωτό είναι ευγενική προσφορά της Κ2)



Πέρσι τα παιδιά του ενός σχολείου με φώναζαν "Μπαστία" (παίκτης του Αστέρα Τρίπολης)



( όσοι με ξέρετε και από κοντά να πείτε μου αν μοιάζω με αυτόν τον ασχημάντρα)



Δεν πρόκειται. προς το παρόν να γράψω κάτι παραπάνω (ξεσυνήθισα είναι η αλήθεια).

Μπόνους φωτό

από Σίφνο

σε μονοπάτι που ενώνει δυο παραλίες


από Σκόπελο

Sophia... αφιερωμένο!



Υ.γ η φωτό του Μπαστία άλλαξε μετά από παρατήρηση της Ρενάτας

2o Υ.γ αφού κάνω μια καινούρια αρχή είπα να ρίξω και μια μικρή ανακαίνιση.

Τρίτη 13 Απριλίου 2010

και η τουρνέ συνεχίζεται

Ξέρω ότι το έχω εγκαταλείψει το καημένο το βλοκάκι.

Αλλά αγαπημένο μου αναγνωστικό κοινό έρχομαι με καυτά νέα!

Πήρα μετάθεση και φεύγω από το Αιγαίο!

Πάω σε νησί του Ιονίου ( δεν θα προχωρήσω σε περισσότερες πληροφορίες).

Πάλι δεν έπιασα την Ικαρία (έλεος βρε πούστη μου πότε θα πάω σε αυτό το νησί?)

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Η Υπόθεση του Λ

Τις τελευταίες μέρες προσπαθώ να ανεβάσω κάποιο ποστ αλλά κάθε φορά για διαφορετικούς λόγους το αναβάλω.
Τα θέματα πολλά η όρεξη να κάτσω και να γράψω από περιορισμένη ως ανύπαρκτη.

Το μεταναστευτικό με απασχολεί όχι γιατί είναι ένα θέμα της επικαιρότητας αλλά γιατί εξαιτίας της δουλειάς μου συναναστρέφομαι καθημερινά με μεγάλο αριθμό παιδιών μεταναστών .
Εδώ και μερικές μέρες αντιμετωπίζουμε πρόβλημα με μαθητή του σχολείου τον Λ που κινδυνεύει να χάσει την χρονιά του (αν δεν την έχει χάσει ήδη) γιατί η οικογένειά του αποκλείστηκε στην Αλβανία εξαιτίας γραφειοκρατικών μαλακιών.
Ο Λ δεν είναι μετανάστης, γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ελλάδα , πάει κανονικά στο σχολείο από το νηπιαγωγείο. μπορεί κάποιος να μου πει γιατί αυτό το παιδί θα πρέπει να αντιμετωπίζεται διαφορετικά από τους άλλους πολίτες αυτής της χώρας όταν ενηλικιωθεί? (θέλω σοβαρά επιχειρήματα και όχι του τύπου οι παππούδες μας πολέμησαν για αυτήν την χώρα , γιατί πολλοί παππούδες δεν πολέμησαν για την ελευθερία αλλά ήταν Γερμανοτσολιάδες και δοσίλογοι) .
Ελπίζω να κυλήσουν όλα ομαλά και ο Λ να πάει για ολική εξέταση τον Σεπτέμβρη και να μην χάσει τζάμπα την χρονιά.
Από την μεριά μας ως σύλλογος καθηγητών κάνουμε ότι μπορούμε αλλά φοβόμαστε και καμιά καταγγελία από κανα θερμοκέφαλο κηδεμόνα.

Υ.γ το δοσίλογος δεν ξέρω αν γράφεται με "ω" ή με "ο" , αρχικά το είχα με "ω" αλλά η Κ2 μου είπε πως είναι με "ο"

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010

Επιτέλους χειμώνας!

Η συγκεκριμένη περίοδος είναι λίγο φορτωμένη μιας και τελειώνει το τετράμηνο (τα Λύκεια έχουν τετράμηνα και τα Γυμνάσια τρίμηνα) και κάθομαι να διορθώσω εργασίες, διαγωνίσματα και να περάσω βαθμούς.
Χθες λοιπόν το πήρα ψιλοζεστά το θέμα και έπεσα με τα μούτρα στη δουλεία. Στο πρώτο μισάωρο είχα απογοητευτεί (το επίπεδο στο νησί είναι πολύ χαμηλό, μόνο λίγες μικρές εξαιρέσεις) ή υπόθεση σήκωνε τσιγάρο ή ακόμα καλύτερα ναργιλέ!



Χειμώνας βαρύς, δίπλα στο τζάκι με ναργιλέ , τσαγάκι (στην κούπα χιονάνθρωπο) και το μόνο που να σε χαλάει να είναι τα παλιοδιορθώματα.

Επιτέλους έπιασε χειμώνας βρε παιδί μου , καιρός για άραγμα σπιτάκι και χουχούλιασμα.


Υ.γ Την Κυριακή έχει γενέθλια το βαφτιστήρι μου ο Διομήδης και δυστυχώς δεν θα μπορέσω να είμαι στην Αθήνα στα πρώτα γενέθλια του παιδιού. Κουμπάροι να τον χαίρεστε τον λεβέντη!

Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010

Διακοπές Χριστουγέννων Παρτ Του (η επιστροφή )

Πριν λίγη ώρα μπήκα σπίτι (ούτε να ξεπακετάρω πρόλαβα) και με αίσθημα ευθύνης προς το αναγνωστικό μου κοινό παρουσιάζω το Δεύτερο μέρος (Παρτ του).

Οι ημέρες από την Κυριακή μέχρι την Τετάρτη κύλισαν με πολλές εξόδους και πολύ αλκοόλ, μιλάμε για πολύ όμως ,κατέστρεψα το συκώτι μου.
Την Τετάρτη πήγα στο χωρίο της μάνας μου στην Άρτα , πήγα στο καφενείο με τον παππού μου. Ο πατέρας της μάνας μου, ο μόνος που ζει από τους παππούδες -γιαγιάδες, είναι 90 ετών και φαίνεται για 70 και οι αιματολογικές εξετάσεις του μπορεί να είναι καλύτερες από τις δικές μου (από του γιου του σίγουρα γιατί όταν είχαν πάει μαζί ο μικροβιολόγος νόμιζε ότι οι εξετάσεις του μπάρμπα μου ήταν του παππού και του παππού του μπάρμπα ) .
Στο καφενείο ήταν και άλλα παππούδια που ξεκίνησαν κουβέντα για τα πολιτικά , οι κουβέντες αυτές έχουν πολύ γέλιο όπως και το πως πηδάνε από το ένα θέμα στο άλλο .
Α! κονόμησα και 2 προξενιά, άλλα το ένα ισχύει μόνο άμα κόψω το μαλλί.

Την επόμενη μέρα έφυγα για Ηγουμενίτσα για να συναντήσω και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.
Την Πρωτοχρονιά (αν και με την ζέστη που είχε έμοιαζε με Πρωτομαγιά) την περάσαμε όπως η μέση οικογένεια , καμιά 20αριά συγγενείς μαζεμένοι γύρω από ένα τεράστιο τραπέζι , τηλεοπτικά προγράμματα του παρελθόντος (η οικονομική κρίση έχει βαρέσει και την ΤιΒι), βασιλόπιτα (το κέρδισε η μάνα μου το φλουρί ) και χαρτάκι (κέρδισα κάτι ψιλά).

Το Σάββατο ξεκίνησα για Αθήνα , το βράδυ ήμουν καλεσμένος σε ένα τραπέζι στην Νέα Φιλαδέλφεια (το έκανε το τρίτο μέλος από την παρέα "τρίο κουμπάροι") το όποιο κύλισε σχετικά ήσυχα.
Με δύο τοπ στιγμές
Νο1: Ο Γιωρίκας (ο κουμπάρος μου) να εξηγεί , με κάθε αηδιαστική λεπτομέρεια, πως συγκάηκε ο Διομήδης (το βαφτιστήρι μου) και η Αθηνά (η κουμπάρα μου) να προσπαθεί, ανεπιτυχώς , να τον κόψει πριν φτάσει σε πιο Χαρντ Κορ περιγραφές.
Σημείωση όλα αυτά κανα 20λεπτό πριν φάμε.

Νο2: Ένα επιτραπέζιο παιχνίδι που έπαιζα για πρώτη φορά , νομίζω λέγεται "Παρτίνι" ή κάπως έτσι και αν έχεις κατεβάσει και κανα ποτηράκι πέφτει μεγάλο γέλιο.

Την Κυριακή το πρωί ξύπνησα, πιο σωστά με ξύπνησε ο Γιωρίκας προσγειώνοντας τον Διομήδη στον καναπέ που κοιμόμουνα.
Ο μικρός έχει ανακαλύψει το μπουσούλημα και δεν σταματάει!
Στα τραγούδια του άλλαξα λίγο το ρεπερτόριο και του τραγουδούσα Νικόλα Άσιμο το "παπάκι" και το "είμαστε τρομακράτες".




οι μελωδίες είναι παιδικές αλλά και στα δυο τραγούδια οι στίχοι είναι όλα τα λεφτά



Αγαπημένο παιχνίδι να κρύβομαι πίσω από τον καναπέ και να πετάγομαι απότομα από διαφορετικό μέρος κάθε φορά , υπάρχει σχετικό βιντεάκι , και ο μικρός ξεκαρδίζεται στα γέλια.
Εκείνο το πρωινό γνώρισα και το........ Wii το οποίο είναι απίστευτο κόλλημα.
Κρατάς ένα ματζαφλάρι στο χέρι ,που ανάλογα με το παιχνίδι μπορεί να είναι ρακέτα,τόξο,σπαθί μέχρι και φρίσμπι, και κάνεις κινήσεις σαν να κρατούσες το αντίστοιχο αντικείμενο μπροστά στην οθόνη και παίζεις (ακούγεται μαλακία αλλά είναι πολύ καλό) .

Μετά από το ιδρωκόπημα με το Wii , είπαμε να πάρουμε πίσω τις θερμίδες που χάσαμε και
το μεσημέρι πήγαμε για κινέζικό στο Μαρούσι που κάθε Κυριακή μεσημέρι έχει "μπουφέ" και τίναξα την μπάγκα στον αέρα (γέμισα το πιάτο φίσκα 3 φορές) .

Το απογευματάκι συνάντησα 2 διάσημες κυρίες της βλοκόσφαιρας για καφέ και στην συνέχεια πήγαμε σε μια μάζωξη στο σπίτι διάσημου βλοκοζεύγαρου.
Το φαγητό που είχαν ετοιμάσει τα παιδιά ήταν ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ , ειδικά τα πιτάκια και τα λουκάνικα "γουίνι δε που" και στην θύμηση μόνο μου φέρνουν σιελόρροια.
Οι κουβέντες είχαν από όλα, πολιτική, τηλεόραση, προσωπικά κτλ

Την Δευτέρα είχε εθιμοτυπική επίσκεψη στο σπίτι του θείου μου και φαγοπότι ξανά μέχρι σκασμού και το βράδυ συνάντηση με παρέα συναδέλφων από το νησί που ήμουν πέρσι σε ένα πολύ ωραίο μαγαζάκι κάπου στο Παγκράτι.

Την Τρίτη το βράδυ πήγα στο σπίτι του κουμπάρου μαζί με ένα ακόμα φίλο και αφού παίξαμε με τον Διομήδη , και μετά του μαθαίναμε συμθήματα όμαδας (της ΑΕΚ έγω και του ΠΑΟ ο άλλος ο φίλος).
Παραγγείλαμε πίτσες και παίξαμε .....Wii , μέχρι που έφτασε 12:30 και ο κουμπάρος μου μας είπε πολύ διακριτικά "να μου αδειάζετε την γωνιά?".

Παρένθεση ψυχανάλυσης
(Τελικά ακόμα και στο Wii είμαι κάπως ανταγωνιστικός και αυτό πρέπει να είναι λίγο σπαστικό για τους άλλους, αλλά δεν μπορώ να το ελέγξω γιατί από πιτσιρικάδες στην ομάδα μας βάζαν σε αυτό το τριπάκι της νίκης.)


Τετάρτη πήγα με τις ξαδέρφες μου για φαγητό το μεσημέρι και μετά στον φίλο μου τον Κώστα (τον τρίτο της παρέας "τρίο κουμπάρε") στην Φιλαδέλφεια για να δούμε το ματς σπίτι του( είμαστε και οι δύο ΑΕΚ).

Όταν ισοφαρίσαμε πεταχτήκαμε και οι δύο πάνω και αρχίσαμε να φωνάζουμε , τρόμαξε το παιδί και άρχισε να κλαίει. Η γυναίκα του μας έριξε ένα δολοφονικό βλέμμα και ο Κώστας προσπαθούσε να ηρεμήσει το παιδί τραγουδώντας συνθήματα της ομάδας!
Στο δεύτερο γκολ ο πανηγυρισμός ήταν βουβός!

Μετά το ματς (τον θρίαμβό θα τολμούσα να πω) ήρθε και ο Γιωρίκας και πήγαμε για μπυρίτσα χαλαρή γιατί τις 3:30 το βράδυ θα έφευγα από την Αθήνα για να πάρω το καράβι από τον Βόλο και δεν ήμασταν για κεμπάπια!

Έφυγα 3:30 από την Αθήνα και ήμουν στο λιμάνι του Βόλου 6:30 τα ξημερώματα. Το καράβι έφευγε στις 9:00 όποτε άρχισα να κάνω βόλτες (πήρα και μια μπουγάτσα κρέμα) και κατα τις 7:30 ξανακατέβηκα στο λιμάνι και έκανα μερικές αποτυχημένες προσπάθειες να κοιμηθώ μέσα στο αμάξι με το παλτό για κουβέρτα.

Δεν το έχω πάρει ακόμα γραμμή ότι αύριο θα πάω σχολείο και αντί να διαβάζω κάθομαι και γράφω στο βλόκ.
Την βιοπάλη μου μέσα! άντε τα κεφάλια μέσα.





Υ.γ Πήρα 1,5 κιλά στις διακοπές (πάλι καλά με τόσο φαΐ)